بهانه چشمت

تمام پنجره ها پشتوانه چشمت
فسون آينه دارد فسانه چشمت
هزار عابر خسته شنيده اند از من
طنين زمزمه عاشقانه چشمت
دوان دوان همه جاده هاي غربت را
دويده ام كه بخوانم ترانه چشمت
من از تبار نسيم ام غريب و خانه به دوش
همان مسافر غربت روانه چشمت
ميان كلبه دل باز آتشي برپاست
ز شعله هاي غم جاودانه چشمت
شبي به ساحل عشقت قدم زدم پيداست
نشان خاطره ام در كرانه چشمت
به شهر خاطره ها مي برد مرا هر شب
نگاه مرتعش شاعرانه چشمت
بهار زندگيم را به خاطر آوردم
همين كه خيره شدم در جوانه چشمت
زلال چشمه چشمم دوباره جاري شد
از آن شبي كه گرفتم بهانه چشمت

آذرماه 1385

4 نظرات:

م.پارسا-4ساله از تهران گفت...

سلام
تولد نگاه در يك دنياي ممجازي مبارك.
تولد يك نگاه در دنياي حقيقي مبارك.

فرشاد گفت...

مبارك .. هم تولد مجازي
هم تولد حقيقي ...

دوست داشتم اولين پيام رو خودم برات بگذارم كه پارسا گذاشت ..
به هر حال اميدوارم بيشتر در ارتباط باشيم دوست عزيز ...

لينك هم شدي

Elham گفت...

***


تولد یعنی آغاز ، و "نگاه" وقتی که آغاز می شود یعنی یک عمر آغاز شده است ، پنجره ای به روی معرفت ، به روی شناخت ، به روی هستی گشوده شده است .
"نگاه" وقتی که عاشقانه آغاز می شود ، یعنی انبوهی از لحظه های تلخ آغاز شده است ، تلخ مثل قهوه ، دلچسب !
"نگاه" وقتی که آغاز می شود ، دیگر تمام نمی شود ، نگاه جاری می شود ، در همه چیزهایی که عاشقانه نگریسته است ، در همه تلاطم هایی که با خویش از قلبی به قلبهای دگر برده است ، "نگاه" هرگز تمام نمی شود . او در تمام کلماتی که در سکوت ِ تلاقی "نگاه" ها سروده است جاودانه می شود ...

خوشا بحال انان که "نگاه" را به نظاره نشسته اند .

ــــــــــــــــــــــ
آغاز "نگاه" بر "ساحل نگاه" مبارک !

آغاز "نگاه" بر "ساحل زندگی" هم مبارک !

__________
لینک شدید .
ــــــــــ


***
Elham
***

محسن صلاحی‌راد گفت...

آفرین!

ارسال یک نظر