افسوس ...

محبوب دل و شهره عالم بودي
دور از غم عشق و درد و ماتم بودي
مغرور كه با عشق غريبي افسوس
اي كاش كمي شبيه آدم بودي

بهمن ماه 1388

7 نظرات:

سارا گفت...

هیچ کس از زیبایی و غرور شهره ی عالم نمیشه یا اگه بشه موندگار نمیشه....

اما کسی که با عشق بزرگ میشه و با درد عشق ساخته میشه همیشه موندگار

نگاه گفت...

@سارا

سلام عمو جان شما درست مي گين اين شعر هم همين رو مي خواد بگه راستش مدتي بود كه من هم داشتم عاشق زندگي كردن رو فداي محبوب دل و شهره عالم بودن مي كردم كه خدا رو شكر به راه خودم برگشتم

ناشناس گفت...

adam shodan kheyli sakhte hatta shabihe adam shodan .shomaham che karaee az ma mikhayna

ناشناس گفت...

تا اینکه تعریف شما از آدم چی باشه؟!!

ناشناس گفت...

هیچ کس نباید خودش رو آدم و بقیه رو غیر آدم بشماره ، چرا که این خودش نشانی بر آدم نبودنه.مگه نه؟

ناشناس گفت...

salam nashenas jan.man manzooram in nabood ke man adamam age deghat konin jam bastam va goftam ma.

ناشناس گفت...

ای کاش می شد رازها را به شبدرها گفت
یواشکی آرزوی پنهان را در گوش دخترکها گفت
کاش می شد عریان حرف زد
کاش حرف این و آنی در کار نبود
کاش می شد یواشکی با سنگ دردو دل کرد
بلوای دیگرانی در کار نبود
گوش پنهانی در کار نبود
کاش می شد واژه ای به جای عشق بود
کاش می شد همه حرفها به عریانی درخت پاییز بود
یا که پنهانی یاری در کار نبود
این گناه است برای ما
اگر دوباره عاشق شوی
قرعه این بار به نام من است
ای کاش هیچ درد و دلی در کار نبود.

ارسال یک نظر