هم آغوشي

اي دخترِ رز، فدايِ شهدِ سُخنت
صد بوسه زنم به جامِ سرخِ دهنت
اي واي اگر وقتِ هم آغوشي تو
دستم برسد به ساقِ سيمينِ تنت

آذر ماه 1381

9 نظرات:

م.پارسا گفت...

براي ما بد آموزي داره عمو:)

نگاه گفت...

@پارسا

عمو شما كه كم كم داره 5 سالتون ميشه ديگه بد آموزي كدومه
:))

ماندالایز گفت...

سلام
عموجان اینبار خلاف ِ دفعه ی قبل مشکل ِ ساختاری نه تنها که نیست بلکه اتفاقن کامل هم به شعر در اومده
اما یه سوال که البته به مضمون بر میگرده:
اگه وقته هم آغوشی دستت به جام ِ سیمین ِ تنش نرسه ، پس کِی باید برسه ؟

آنتیک گفت...

راست میگن همگی.چون یکم هنگیدیم همگی.
ولی درکل قشنگ بود.

نگاه گفت...

@ماندالايز

سلام عموجان خوبي عزيزم ممنون از كامنتت

راستش دارم اون فضا رو تداعي ميكنم وقتي مي گم اي واي

يعني كه ديگه آخرشه دقيقا برعكس فكر كردي البته يه كم متأهلي بود شعرش ببخشيد

@آنتيك

عمو جان گفتم كه واي چي ميشه كه در حين هم آغوشي دستم به جام سيمين تنت هم برسه همون ماجراي ساقي سيم ساق منه اين حرف بود
خلاصه كه ممنون

حیاط خلوت گفت...

من به دلیل کوچکی ثن از خاندن این پصت معضورم!
هطی ثوات درصت و هصابی حم ندارم
چون تاضه کلاص اولم

زروان ازلی گفت...

سلام
شعر که قشنگ بود ولی من یک مشکلی با این تصویر سازی داریم . دختر رز یعنی شراب بعد از دهنش حرف می زنیم که سرخه ولی نمی فهمم ساق سیمین شراب کجاست ؟ یعنی می فهمم به پایه جام شراب اشاره داری ولی چون صحبت از شرابه و نه جام . به نظرم این جا تعارض داره اگه صحبت از جام بود . کل تصویرها و تشبیه ها درست می شد. اگر این تصویر توسط شعرای قدیم هم بکار برده شده و مسبوق به سابقه هم باشه باز این اشکال بهش وارده چون می دونم احتمالا یک بیت از آنها رو مدرک خواهی آورد :))
( به این میگن پیش گویی)

نگاه گفت...

@زروان

تحريك شدم رفتم اصل شعر رو ديدم بعدش ديدم كه چيزي كه من نوشتم با اون چيزي كه بوده خيلي تفاوت داشته و اصولا من چون از حافظه ام استفاده مي كنم براي به ياد آوري شعراي قديمي اينبار هم مثل خيلي از لحظات اشتباه كرده بودم خوب حالا يه مقدار شرايط تفاوت كرد و الا صحبت هاي شما رو قبول دارم

نگاه گفت...

@زروان

راستي ببخشيد عمو جان ممنون از نقدت

ارسال یک نظر